NALEŻY PIĆ WODĘ Z KRANU?

NALEŻY PIĆ WODĘ Z KRANU?
 
 
     Bezpieczeństwo sanitarne wody wodociągowej jest wyni­kiem złożonych działań, na które składają się: ochrona wód powierzchniowych i podziemnych przed zanieczyszczeniem, sposób ujmowania wody, metody jej oczyszczania oraz system eksploatacji sieci wodociągowej. Strefy ochrony sani­tarnej ujęć wodociągowych pozwalają, przynajmniej częścio­wo, zapobiec ich zanieczyszczeniu. Założenie ujmowania wód z cieków nieobciążonych ściekami jest tylko częściowo mo­żliwe. Wykorzystywanie ujęć wód z jezior i zbiorników zapo­rowych, pobór wód z infiltracji brzegowej, poddennej lub sztucznej oddala znacznie lub obniża bezpośrednie zagroże­nie zanieczyszczenia wód w miejscu ujęcia. Przy infiltracji sztucznej teren ujęć jest wyłączony z eksploatacji rolniczej, co istotnie ogranicza zanieczyszczenie wód. Ujęcia wód podziemnych niedostatecznie przykrytych warstwą nieprze­puszczalną dają złudne poczucie bezpieczeństwa. Wody te są narażone na skażenie w wyniku działalności rolniczej oraz na zakażenie patogenami, np. po intensywnych opadach.
     Obecny poziom technologiczny oczyszczania wód gwaran­tuje ich bezpieczeństwo sanitarne i chemiczne, a metody dezynfekcji uzupełniają efekty uzdatniania. Wdrożenie do praktyki technik membranowych może doprowadzić do per­fekcji uzdatnianie wód. Techniki te są szczególnie ważne przy poborze wód o niepewnej jakości.
     W eksploatacji układów uzdatniania wód i zaopatrzenia w wodę ważne jest zachowanie wysokiej higieny zbiorników wody czystej oraz sieci rozdzielczej. Konieczne jest okre­sowe mycie i dezynfekowanie zbiorników wody czystej, płuka­nie i dezynfekcja sieci wodociągowej oraz szczególne postępo­wanie przy usuwaniu awarii w sieci rozdzielczej, które często są przyczyną skażenia i zakażenia wody w sieci. W eksploatacji systemów zaopatrzenia w wodę nie wolno zapominać o pra­wdopodobieństwie wystąpienia skażenia i zakażenia wody, co w najgorszym wypadku może prowadzić do epidemii.
 
Wnioski praktyczne:

1. Woda z kranu jest bardziej bezpieczna od wody butelkowanej ze sklepu, tzw. źródlanej. Nie zapominajmy, że woda z otwartych źródeł może zawierać pałeczki coli i inne bakterie. W wodzie z rzeszowskich wodociągów na pewno bakterii nie ma.
2. Biały osad w pojemnikach z wodą to wapń potrzebny naszemu organizmowi jak i inne minerały. W sklepie kupujemy także wodę mineralizowaną.
3. Osad na dnie szklanki dowodzi również, że pijemy wodę „ciężką”, bardzo zdrową. W Finlandii, gdzie pije się wodę „lekką” pochodzącą z lodowców, okazało się, że najwięcej osób umiera tam na choroby serca. Dlatego też podjęto tam cały program „utwardzania wody”.
4. Woda o zabarwieniu rdzawym pochodzi z metalowych rur, zawiera nieszkodliwe dla człowieka żelazo. Przy anemiach zaleca się przyjmować żelazo.
5. Rury azbestowe nie są szkodliwe, ponieważ azbest w tej postaci nie rozpuszczą się w wodzie (przecież stosowano płyty azbestowe do pokrycia dachów), natomiast jest bardzo szkodliwy we wdychanym powietrzu. W Danii wszystkie przewody wodociągowe są z rur azbestowych.

Dlatego można bezpiecznie pić wodę z rzeszowskich wodociągów.
 
                                                                                                               Zdzisław Daraż